05 listopada 2020 18:14 | Pedagog/Psycholog

Parę słów o wychowaniu - DLA RODZICÓW

Drogi Rodzicu

Wychowanie dzieci:

Niesie za sobą oddziaływania w dwóch obszarach: - fizyczne „ żywienie” dzieci, czyli wszystkie zabiegi związane z ich utrzymaniem, zapewnieniem schronienia, bezpiecznego miejsca pobytu itp.

- „ żywienie psychiczne”, głównie w postaci budowania własnej wartości. dziecka

Uzyskują ją poprzez - miłość

Dzieci rodzą się z potrzebą miłości i to miłości bezwarunkowej, czyli jest ona związana z samym faktem, że one są, że istnieją. Z reguły trudno nam mówić o miłości, gdy dziecko zrobi coś źle ale właśnie wtedy najbardziej potrzebuje zapewnienia o naszej, rodziców miłości.

Ważne jednak aby wówczas wyrazić konstruktywną ocenę. Najlepiej zacząć ją od pochwały tego, co się da , wprowadza to nastrój życzliwości podczas rozmowy i nie uderza w poczucie własnej wartości. Następnie krytykuj to konkretne działanie, nie uogólniając na zasadzie „ ty zawsze”, „ ty nigdy”. Wyjaśnij dziecku dlaczego nie podoba Ci się to zachowanie. Dojdź do porozumienia na temat rozwiązania, zapytaj jak widzi naprawienie błędu. Jeśli dziecko nie da odpowiedzi, wówczas zaproponuj swoje rozwiązanie. Zapewnij o pomocy jeśli będzie jej potrzebowało.

Dzieci potrzebują kontaktu fizycznego: dotyku, obejmowania , przytulania.

Terapeutka rodzin Virginia Satir uważa, że dzieciom potrzebne są 4 uściski dziennie dla przetrwania, 8 dla zdrowia, 12 dla rozwoju.

Wychowanie chłopców „ po męsku „ od pewnego momentu ich rozwoju rodzi przed rodzicami wyzwanie jak im zapewnić kontakt fizyczny? Siłowanie się, poklepywanie po plecach to czasem jedyny dotyk, jakiego doświadcza chłopiec. Jeśli twój syn lubi się bić, spójrz na to, że być może poszukuje dotyku. Warto objąć syna i minutę mocno do siebie przytulać, jego zachowanie może się poprawić.

Dzieci potrzebują pozytywnego oczekiwania

Dużą przeszkodą w "żywieniu psychicznym" jest:

Destrukcyjny krytycyzm

Często nie zdajemy sobie sprawy, jak silny wpływ ma nasz krytycyzm na rozwój osobowości dziecka. Do szóstego roku życia młody człowiek nie jest w stanie rozróżnić między słusznym i niesłusznym krytycyzmem. Cokolwiek w tym czasie rodzice mówią przyjmowane jest przez dziecko jako prawda. Rodzice są dla dzieci jak bogowie. Na domiar złego, dzieci mają naturalną tendencję do „pomagania” temu, co twierdzą rodzice. Mówienie Adasiowi, że: „ zawsze masz bałagan” w niezamierzony sposób popycha dziecko do spełnienia naszych „ oczekiwań”. Adaś nie rozumie, że rodzice chcą aby miał porządek. Stwierdzenie, „ masz bałagan” rozumie jako obiektywną prawdę i stara się aby wszystko pasowało do tego stwierdzenia, robi jeszcze większy bałagan.

Drogi Rodzicu ,

Wyrzuć z domu destrukcyjny krytycyzm,

- przyłapuj dzieci na dobrym zachowaniu i zawsze w tej sytuacji chwal dziecko,

- nawet jeśli nie udaje się znaleźć pozytywnych faktów do pochwalenia, to można tę sytuacje zinterpretować jako wyjątek od ogólnej prawdy np. zawsze masz porządek na półce, coś dzisiaj twoje zeszyty i książki się zbuntowały”,

- słowa mają moc, mogą dodać skrzydeł ale też są w stanie dokonać niebywałych zniszczeń,

- mów tylko to, co chciałbyś aby się spełniło. Przenigdy nie wypowiadaj słów, które „ niby” mają być ostrzeżeniem, a w rzeczywistości programują dziecko negatywnie np. „ nigdy się tego nie nauczysz”,

„jesteś rozrabiaką”, „ wylądujesz w więzieniu”,

- mów: „ wierzę w ciebie”, „ ty to potrafisz”, „ umiesz wygrywać”,

- oczekuj od dziecka jak najlepszych zachowań,

- traktuj poważnie marzenia dziecka, nawet jeśli wydadzą Ci się nierealne, Twoje dziecko może być „orłem".

Dzieci są najważniejsze:

Kiedy dziecko przerywa Ci pracę , przerwij ją i całą uwagę skup na dziecku, patrząc mu w oczy. Dzieci przerywają nam pracę aby sprawdzić, czy są dla nas ważne. Kiedy otrzymują pełną uwagę, czują się zaspokojone w tym względzie i najczęściej więcej nam nie przerywają.

Ucz dziecko mówić " lubię siebie", " kocham siebie"

W tym stwierdzeniu ważne jest aby rodzic umiał w taki sposób mówić o sobie. Nic tak dobrze nie działa na dziecko jak przykład.

Cdn.

Żródła : „ Ja” Tadeusz Niwiński

Opracowała : Janina Szkiłądź

psycholog